Nasz antykwariat

Środa, 11.01.2017

W Nowym Roku postanowiłam dokończyć lekturę pewnej książki, którą czytam już od kilku lat i nie mogę skończyć. Lubię kończyć czytać książki, ponieważ wtedy mogę uroczyście wpisać tytuł i autora do zeszytu "Książki przeczytane", który prowadzę od 12-stych urodzin. Lubię kończyć to, co zaczęłam i takie książki zaczęte i porzucone zalegają mi potem w głowie jako nie załatwione sprawy. W tej książce, którą wzięłam do ręki kilka dni temu znalazłam takie oto zdjęcie. 

Moja mama, mój ojciec i ja

Zdjęcie jest na odwrocie opisane ręką mojego ojca, zgodnie z rządzącymi w jego życiu regułami: jest miejscowość, dokładny adres, data (1984 r. listopad), osoby na zdjęciu wymienione z imion i nazwisk od lewej. W nawiasie napisał: "moje najlepsze czasy przed r. 1989". To dopisane w nawiasie wyznanie jest bardzo wyjątkowe i zaskakujące dla mnie, gdyż mój ojciec nigdy nie powiedział mi, że uważa te trzy osoby ze zdjęcia za rodzinę, nie mówił o swoich uczuciach. 

Patrząc na to zdjęcie, przyszło mi do głowy, że są na nim trzej antykwariusze. Kiedy zdjęcie było robione (1984 rok) żadna z osób ze zdjęcia nie mogła wiedzieć o tym, że stworzą kiedyś razem firmę, która przetrwa 22 lata. Że każdy z nich będzie szefem, właścicielem antykwariatu i będą pracować ze sobą.

Mój ojciec założył antykwariat, wcielił w życie swoją wizję, my z mamą jego wizję modyfikowałyśmy. To, czego nas nauczył to to rdzeń i podstawa naszej firmy: książki na półkach, grzbiety równo z krawędzią półki, ceny wpisane ołówkiem na wewnętrznej stronie tylnej okładki, szacunek dla każdej książki, nawet zniszczonej, wycena na postawie wielu czynników, katalog książek w głowie antykwariusza, regularne porządkowanie, zamiatanie, odkładanie pieniędzy na opłaty, a jak coś zostanie to dla nas.

Znając zamiłowanie mojego ojca do komputerów i internetu (postanowił kupić nam modem w 1998 roku), wiem, że cieszyłby się z internetowego rozwoju naszej firmy. Są pewnie rzeczy, z których by się nie cieszył (częste otwieranie antykwariatu po godzinie 10 i zamykanie przed 18, książki bez wpisanych cen dostępne dla klientów, brak codziennej rozpiski zadań do wykonania, udzielanie rabatów), ale mam nadzieję, że powodów do radości miałby więcej niż rozczarowań.