Czas
Upłynęły tygodnie od 20. Międzynarodowych Targów Książki w Krakowie i miałam nadzieję, że czas spowoduje, że spojrzę inaczej na to, co usłyszałam w czasie branżowej dyskusji: "Samokontrola wydawców, księgarzy i hurtowników jako instrument wsparcia regulacji rynku książki (Ustawy o jednolitej cenie książki)”. Ale jednak pierwsze moje odczucia w reakcji na słowa panów przedstawicieli hurtowni i dużych sieciowych sklepów oferujących też książki nie zmieniły się z czasem. Duży wpływ na moją ocenę ma fakt, że w pociągu do Krakowa i z powrotem czytałam No Logo autorstwa Naomi Klein. Czytając zaznaczałam interesujące z punktu widzenia księgarza fragmenty i jak się później okazało te fragmenty idealnie pasowałyby do dyskusji na targach.
Przejmowanie
Prowadzący forum, pan prezes PIK Włodzimierz Albin, zadał pytanie czy konsolidacja na rynku książki (przejmowanie przez grupy wydawców i hurtowników księgarń, sieci księgarń lub otwieranie przez nie nowych księgarń) to dobra tendencja. W odpowiedzi jeden z panelistów, przedstawiciel hurtowni, odpowiedział, że jeśli komuś coś dobrze wychodzi i wie jak to robić, to czemu ma tego nie robić. Moim zdaniem (ukształtowanym w części książką No Logo) to jest dużo poważniejszy i szerszy problem. A piękne kontrargumenty dla pana z hurtowni zaznaczyłam sobie w książce:
Gdyby była trudność z rozszyfrowaniem skanów, przepisuję za Naomi Klein:
"W szerzej pojętych kręgach wydawniczych po wykupieniu Random House (...) Bertelsmann AG, wówczas już największe anglojęzyczne wydawnictwo na świecie, nabywa 50% Barnesandnoble.com, zapewniając sobie znaczące udziały w gwałtownie rozwijającym się wirtualnym rynku księgarskim. W międzyczasie Barnes & Noble próbuje kupić Ingram, jednego z największych dystrybutorów książek w Ameryce, obsługującego także konkurentów tej sieci. Gdyby interes z Ingramem doszedł do skutku (został zaniechany w atmosferze oburzenia ze strony opinii publicznej), trzy powiązane ze sobą koncerny zdołałyby objąć siecią synergii cały proces wydawania książek, od zawierania kontaktów autorskich, poprzez redakcją i druk, po dystrybucję, promocję i w końcu sprzedaż detaliczną."
A tu jeszcze o tym samym przypadku z trafnym moim zdaniem komentarzem, że koncentracja dystrybucji treści w rękach jednego koncernu rodzi pewnie niebezpieczeństwa:
Sieci a niezależne księgarnie
W czasie dyskusji w Krakowie na pytanie księgarzy i prezesa PIK, czy największa sieć sprzedająca książki w Polsce musi mieć niektóre tytuły nowości wcześniej o 1-2-3 tygodnie od innych księgarń pan reprezentujący tę sieć odpowiedział, że tak i uargumentował, że ta sieć tak promuje czytelnictwo i tyle wydaje na marketing, że jej się to należy. W tym momencie przypomniałam sobie jak w czasie naszego księgarskiego wyjazdu do Berlina pani Christiane Fritsch-Weith (prowadząca z sukcesem niezależną księgarnię w Berlinie) zareagowała na informację, że tak u nas w Polsce się dzieje. Jej zdziwienie było takie szczere, że przekonało nas, że u nas też musimy dążyć do równych reguł dla wszystkich graczy na rynku. A w książce No Logo o sieciach i niezależnych księgarniach znalazłam jak dotąd takie fragmenty:
Reguły
Nie mam nic przeciwko sieciom księgarń w Polsce czy za granicą, znam je i szanuję, doceniam to, co robią dla promocji czytelnictwa w naszym pięknym kraju. Mam coś przeciwko regułom gry na rynku, których właściwie nie ma. W Niemczech nie do pomyślenia byłoby takie usprawiedliwienie swoich praktyk, jakie przedstawił na forum PIK przedstawiciel znanej polskiej sieci salonów. Niech sieci realizują swoje założenia, cele, może nawet misje, ale według reguł obowiązujących wszystkich graczy na rynku. Moim zdaniem to prawdziwy cud, że niezależne księgarnie w Polsce jeszcze funkcjonują i ogromnie się cieszę, że wychodzą z cienia.
Gdyby skany nie dawały się odczytać, proszę o wiadomość na e-mail: poczta@antykwariat-torun.pl, mogę pożyczyć książkę chętnym lub znaleźć bibliotekę, z której można ją samodzielnie wypożyczyć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz