Dlaczego warto kupować w małych księgarniach?

Niedziela, 16.10.2016

Mail

Dzisiejszy wpis jest zainspirowany korespondencją mailową i rozmową telefoniczną z klientką, którą prosiła mnie o obniżenie ceny nowej książki argumentując, że inni mają taniej. Świadomość, że inni mają taniej towarzyszy mi w codziennej pracy, powoduję wiele przemyśleń, frustracji, ale jednocześnie mobilizuje do dalszej pracy  (głównie: u podstaw). Moją pracą u podstaw jest próba uświadomienia bliźnim, że płacąc swoimi ciężko zarobionymi pieniędzmi komukolwiek za towar lub usługę decydują o wsparciu tego kogoś, doceniają jego pracę, pozwalają utrzymać biznes, pokazują, że wybrali tego kogoś spośród innych oferujących to samo.

Upadek

Taki przypadek zdarza się czasem, że słyszy się w radiu lub z innych mediów dochodzi informacja, że upadła znana/kultowa/najstarsza/co tylko księgarnia w Paryżu/Londynie/Atenach/ gdzie bądź. Jest artykuł lub relacją, że księgarnia istniała tyle lat, że odwiedzał ją ten i ten pisarz, że właściciele robili co mogli, żeby utrzymać biznes, są pytania do przechodniów: czy wiedzą, co oni na to, oni zwykle ubolewają. A moja księgarsko-antykwaryczna krew wtedy się burzy. Bo tym ubolewającym chciałabym zadać pytanie: kiedy ostatnio był pan na zakupach w tej księgarni? Czy zagląda pan tam regularnie? Księgarnia to księgarz, ale nie przetrwa bez klientów. Myślę, że potrzeba uświadomienia molom książkowym, których wbrew badaniom czytelnictwa jest w naszym kraju wielu, że istotne jest gdzie kupują książki i kogo wspierają. Łatwo komentować, że jaka szkoda, że znika kolejny mały sklep, a trudniej regularnie robić w nim zakupy.

Obliczenia

W przypadku konkretnej książki z maila od klientki, który mnie dziś zainspirował moja marża wynosiła 30%. Według wielce szanownych profesorów księgarstwa, od których miałam zaszczyt uczyć się na studiach w Polskiej Akademii Księgarstwa marża księgarni to musi być minimum 30% żeby przeżyć, a najlepiej żeby to było 35-45% żeby funkcjonować sprawnie i z zyskiem. W rozmowie telefonicznej z klientką tłumaczę jej te zawiłości. Ona pyta dlaczego inni mają taniej. Próbuję tłumaczyć, że może mają większy rabat, może pracują poniżej opłacalności, może chcą wykosić konkurencję. Klientka pyta dlaczego wolę nie mieć pieniędzy niż mieć pieniądze, czyli próbuje mnie przekonać, że lepsze jest mało gotówki niż zero gotówki i towar zalegający. Ja tłumaczę, że wolę towar zalegający niż faktyczną stratę. Dla małej firmy takiej jak moja każda złotówka ma znacznie, wolę mieć książkę, którą pięknie prezentuje się na witrynie, przydaje mojej firmie prestiżu i wiem, że sprzeda się tak czy inaczej niż sprzedać ją szybko i tanio tracąc pieniądze. Rozmowa kończy się na niczym, pani ma się zastanowić, ja czuję się jak ostatni Mohikanin. 

Link

Mija kilka dni i otrzymuję mailem ponowne zapytanie o rabat, tym razem z linkiem do oferty tańszej o kilkanaście złotych od mojej. Klikam w link i oczom moim ukazuje się strona taniej książki w kolorystyce krzykliwej. Chcę dowiedzieć się czegoś o firmie, kto ją prowadzi, jakie przyświecają mu cele/zasady/wartości. Niestety, ten sklep sprzedaje i nic więcej. Przeglądam ofertę: klasyczna tania książka - brak literatury pięknej, za to ogrom poradników, słowników, książek dla dzieci wydanych szkaradnie. Odpowiadam więc na ten mail opisując krótko wartości dodane, które oferuje moja firma: solidność, szybkość realizacji, paragon lub fakturę VAT, bezproblemowy zwrot lub reklamację, darmową przesyłkę za zakupy powyżej 150 zł, świadomość, że wspiera się rozdzinny, lokalny, mały sklep. Pani klientka odpisuję pytaniem: czy ja nigdy nie kupuję w dyskontach.

Happy End

Zakończenie tej jest historii jest szczęśliwe: pani kupuje u mnie książkę. Jednocześnie jej łączne zakupy są o wartość powyżej 150 zł, więc wysyłka jest gratis. Wysyłka gratis jest dla klienta, ja oczywiście muszę firmie przewozowej zapłacić kilkanaście złotych. A to oznacza faktyczny rabat dla klienta około 10%. Chyba więc obie strony są zadowolone. Dla mnie osobiście lekcja z tej przygody jest taka, że moje ciężko zarobione pieniądze (czyli tak naprawdę pieniądze ciężko zarobione przez moich klientów) będę wydawać jeszcze rozważniej. Oprócz tego co do tej pory kupowałam u małych, lokalnych sprzedawców, będę kupowała u nich jeszcze inne rzeczy. W sensie, że mniej w dyskoncie, więcej na rynku.